Saturday, July 12, 2014

అప్పుడు పుట్టి ఉంటే

"కృష్ణశాస్త్రి ఒక్ఖ కథో, నవలో రాసి ఉంటేనా!" అని గింజుకున్నాను "అప్పుడు పుట్టి ఉంటే" పూర్తి చేశాక. ముందు మాటలో ఇంద్రగంటి హనుమచ్ఛాస్త్రి మాత్రం "కృష్ణశాస్త్రి కథ, నవలల జోలికి పోలేదు. ఆయన రుచే వాటి మీదకు ప్రసరించలేదేమో!" అని ఊరుకున్నారు. తెలుగు సాహిత్యానికి నిజంగా లోటే.. కృష్ణశాస్త్రి కథ లేకపోవడమనేది. ఏడువారాల నగలున్నా మరో ముద్దుటుంగరం చేరినట్టయ్యేది కదా!

ఆమధ్యెప్పుడో శ్రీరమణన్నారు. "దువ్వూరి వేంకటరమణ శాస్త్రి, ఎస్వీ భుజంగరాయశర్మ, దేవులపల్లి కృష్ణశాస్త్రి, ఇంద్రగంటి హనుమచ్ఛాస్త్రి, చెళ్ళపిళ్ళ వేంకటశాస్త్రి గార్లు.. వీళ్ళందరూ రేడియోకి ఎక్కువగా రాసినవాళ్ళు. కృష్ణశాస్త్రిగారైతే రేడియోకే రాశారు. దీనితో మాట్లాడుతున్నట్టుండే శైలి వీళ్ళకి ఉంటుంది. వీళ్ళెవరూ అనవసరంగా పెద్దమాటలు వేయరు. అవసరమైన చోటే వాడతారు. శబ్దం మీద సాధికారత ఉండటమంటే పెద్దపెద్ద మాటలు కంకర్రాళ్ళలా విసరడం కాదు. మాట డెన్సిటీ తెలిసి ఉండాలి. తూచి వేయాలి." అని. ఆ మాట అక్షరాలా అర్ధమయ్యింది.. కృష్ణశాస్త్రి వచనం చదువుతూ ఉంటే. అద్భుతమైన ఊహ, చక్కని కథన చాతుర్యం, లలిత లలితమైన పదసౌందర్యం. అందుకే అన్నాను. 'కృష్ణశాస్త్రి కథలూ, నవలలూ రాసి ఉంటేనా!' అని. ఆయన ఊహలో పుట్టిన కథ కాని కథే "అప్పుడు పుట్టి ఉంటే"


రాయల వారి కాలంలో రత్నాలు రాసులుగా పోసి అమ్మేవారని ఈనాటికి చెప్పుకుంటాం. సమర్ధుడైన రాజు పాలనలో ప్రజలెంత సుఖసంతోషాలతో జీవితం గడిపేవారో ఈ కలికాలంలో మనబోంట్ల ఊహలకి అందించేందుకో చిన్న ఉదాహరణ.. విపణి వీధిలో రత్నాల రాశులు! సంపద, భద్రత, విశ్వాసం, సంతోషం.. ఇవన్నీ ఉచ్ఛస్థాయిలో ఉన్న ఆ బంగారు రోజుల్లో.. నిరుపహతి స్థలమూ,  ఊయలమంచమూ, ఆత్మకింపైన భోజనమూ, రమణీ ప్రియదూతిక తెచ్చి ఇచ్చు కప్పురవిడెమూ.. లేఖక పాఠకోత్తములూ ఉంటేనే కవిత్వం చెప్తానని పెద్దన గారంటే, రాయలవారింకెంత ఇంపైన సదుపాయాలూ, ఉపాయాలూ చేసి ఉండకపోతే ఆ అల్లిక జిగిబిగి "స్వారోచిష మనుసంభవం" అవుతుంది! మృగమద సౌరభ విభవ ఘనసార వీటీ గంధ స్థగితేతర పరిమళమై.. వరూధిని పొలుపు తెలుపుతుంది! తెలుగు పద్యానికి కస్తూరి పరిమళమద్దుతుంది!

సరే, తొలి తెలుగు ప్రబంధం ఉద్భవించింది. రాయలవారికి అంకితమివ్వబడుతోంది. మరి ఆ వేడుక ఎలా ఉండి ఉంటుంది? కృష్ణశాస్త్రి చెప్తారు.. కాదు కాదు.. చూపిస్తారు.

మహర్నవమి నాడు రాయల వారు భువనవిజయంలో మనుచరిత్రమందుకుంటున్నారన్న వార్త తెలిసి, అటు కళింగం నుంచీ, గౌతమీ తీరాన్నుంచీ, ఇటు కావేరి, మధుర నుంచీ కవీశ్వరులు, గాయకులూ, విద్వాంసులూ ముందుగానే విజయనగరం చేరుకున్నారట. కవితాగోష్ఠులతో తుంగభద్రా తీరమంతా మారుమ్రోగింది.

వచ్చిన కవులలో సగం మంది పెద్దన్న గారింట్లోనే దిగినప్పటికీ, అప్పాజీ, సాళువ తిమ్మరుసయ్య వంటి సామంతుల గృహాలూ మునుపెన్నడూ లేనంత కోలాహలంగా విడిదిళ్ళయ్యాయి. మహర్నవమి రానే వచ్చింది. పెద్దన్న గారి మనుమడు పింగళి సూరనదే హడావిడంతా!

రాయల వారు స్వయంగా పెద్దన్న గారింటికి వేంచేసి, ఊరేగింపుగా కొలువు కూటం దాకా తీసుకువెళ్తారని వార్త. బంగారు కుండలాలూ, జలతారు సేలువలూ సవరించుకుని కవులూ, పండితులూ రాయలవారి రాకకోసం మొగసాలలో ఎదురుచూస్తున్నారు. మంగళతూర్యధ్వానాల మధ్య "రాజాధిరాజ వీరప్రతాప రాజ పరమేశ్వర మూరు రాయరగండ శ్రీ కృష్ణదేవ రాయల వారు", అల్లసాని పెద్దనామాత్యుల ముంగిలికి మంత్రిసామంతులతో వేంచేసారు. 

బంగారపుటడ్డల పల్లకీలో ఆ మహాకవి భువనవిజయానికి చేరుకునే వేడుక, ఆ మహోత్సవం అంతా ఇంతానా! కవిరాజుకి కవిరాజరాజు చేసిన మన్నన ఇంతకు ముందు భోజరాజైనా ఏ కవికీ చేసి ఉండడని కవీశ్వరులందరూ సంతోషించారు. ఇంత సందడిలోనూ పెదవి విరిచి ధుమధుమలాడేవారికీ లోటు లేదు. దృష్టిదోషం తగలకుండా అదీ ఉండాలేమో!

వృధ్ధ తేజస్వి అప్పాజీ, విశాలమైన ఛాతీ, బుజాలూ, బుగ్గమీసాలతో సాళువ తిమ్మరుసయ్య, కోటేరేసిన ముక్కూ, పండు తమలపాకు శరీరచ్ఛాయా, కర్పూరతాంబూలం బుగ్గన ఉంచే.. రాయల వారితో మాట్లాడుతూ నడుస్తున్న నంది తిమ్మన, నిష్కలంకమూ, నిశ్చలమూ అయిన చల్లని ముఖంతో ధూర్జటీ.. ఇక మాదయ గారి మల్లన, రామభద్రుడు, రామరాజ భూషణుడూ, కందుకూరి రుద్రయ్య.. ఆహాహా.. రామలింగ కవి! (వారి వివరమూ, వర్ణన అనుభవేక వేద్యం. అంతే!) వీళ్ళొక్క వైపే.. ఇక చుట్టూ శారదారూపాలకి లోటేవిటి! ఎటుచూసినా ఆయమే! దక్షిణాపథం అంతా ఒక సుందర సంస్కారబంధం కట్టిపెట్టిన స్వర్ణయుగంలో.. ఆంధ్ర, కర్ణాటక, తమిళ కవివరేణ్యులంతా అక్కడే ఉన్నారాయె!

ఊరేగింపు విజయనగర పురవీధుల్లో ఎలా సాగిందో, తోవలో అందుకున్న హారతుల వైభోగమేమిటో, మధ్యలో మజిలీలేమిటేమిటో, భూలోక దేవేంద్రుడు కృష్ణరాయ నృపతి సుధర్మాస్థానంలో పెద్దన గారు మనుచరిత్రమునెలా పఠించారో, ఎక్కడాయన కంఠం రుద్ధమయ్యిందో, నిండు సభ కవితా పితామహునినేమని కీర్తించి సాష్టాంగమందో.. వైన వైనాలుగా పింగళి సూరన వర్ణిస్తూంటే.. అతిథికోటికి వడ్డిస్తూ ఆ ఇంటి ఇల్లాలు కళ్ళనిండా గర్వమూ, సంతోషమూ నింపుకుని మరీ విన్నది. 

పెళ్ళి వారిల్లులా ఉన్న పెద్దన గారింట్లో ఆపై జరిగిన సంబరాలే సంబరాలు. కవి కుమారుల చెణుకో పద్యం, తమలపాకు చిలక చుట్టి బుగ్గన పెట్టుకుంటే పద్యం, దారిన పోయే భామిని వయారం చూసో పద్యం, తుంగ ఒడ్డున ఓ ముద్దుగుమ్మ బిందె ముంచుకుంటే ఓ పద్యం... ఆంధ్రభారతి ఇదో.. ఇలాగే సుసంపన్నమయిందేమో!

ఇంతచక్కని ఊహ మరింత అందగించే ఊహొకటి చేసారు.. కృష్ణశాస్త్రి. "అప్పుడు పుట్టి ఉంటే, ఇవన్నీ చూసేవాణ్ణి కదా. ఎందుకు చూడను? అప్పుడు పుట్టి ఉంటే, నేనే పెద్దన్ననై పుట్టి ఉందును." అన్నారు. 

క్షణకాలపు దిగ్భ్రమ! ఏమా విశ్వాసం!! అప్పుడు గుర్తొచ్చింది కృష్ణపక్షం. అప్పుడు గుర్తొచ్చాడు.. 

గగన పథ విహార విహంగమ పతిని నేను
మోహన వినీల జలధరమూర్తి నేను

అని ధీరగంభీరంగా చెప్పుకున్న స్వేచ్ఛామూర్తి. దేవులపల్లి కృష్ణశాస్త్రి.

(కృష్ణపక్షం, ఊర్వశి, ప్రవాసమే కాకుండా మిగిలిన రచనలూ, రేడియో నాటికలూ, అముద్రిత రచనలన్నీ కలుపుకుని "కృష్ణశాస్త్రి సాహితి" ముస్తాబయ్యింది. "అప్పుడు పుట్టి ఉంటే" ప్రస్తుతం లభ్యమవుతున్న "కృష్ణశాస్త్రి సాహిత్యం - 5 " లో ఉంది.)

***

తాజా కలం: కృష్ణశాస్త్రి గారు రాసిన కథలు రెండున్నాయని మిత్రుల ద్వారా తెలియవచ్చింది. ఒక కథ పేరు "కొలను - కోవెల", మరోటి "అవ్వ తిరునాళ్ళలో తప్పిపోయింది". రెండో కథ ఇక్కడ చదవవచ్చు. ఇంకేం! ముద్దుటుంగరాలూ ఉన్నట్టే. పట్టుమని పదైనా ఉంటే బావుణ్ణని ఆశగా ఉన్నప్పటికీ..

Saturday, July 5, 2014

నేను

సమస్య.. తాళం వేసానా? కుడా ఎడమా.. ఎటు తిప్పాను?

ఉహూ.. ఎప్పుడూ నాలుగడుగులు వేసాక ఇదే అనుమానం.. ఎప్పుడూ ఉండేదే. ముందుకే పోదాం. పదండి ముందుకు పదండి తోసుకు.. ఎవర్ని తోసుకునీ..

'రా రా చిన్ననా.. రారోరి చిన్నవాడ..' ఎమ్మెస్. 'రా రా ముద్దులాడ.. రారోరి..'

నెహ్రూ తలవంచి 'హూ యామై? నీ ముందు నేను మియర్ ప్రైమ్మినిస్టర్నన్న..' ఎమ్మెస్. అనడూ మరి! ఎమ్మెస్.. బంగారానికి తావి? 

వీధి చివర చెత్త. ఉదయం తీసేస్తారు. శుభ్రంగా... అందంగా వీధి. అలంకరించుకుని.. దేనికి? మళ్ళీ చెత్త పోయించుకోడానికి.

"వొంకాయలున్నాయమ్మా.. లేటైపోనారియ్యాల.." 

నిన్నా వంకాయ కూరే. ఇవాళ పులుసు? అయినా ఇలాంటి వంకాయలు పులుసేంటీ! నవనవలాడుతున్న బీరకాయలూ, వంకాయలూ, ఆనపకాయలూ జువనైల్ గా పులుసులు వండకూడదని రూల్ పాస్.. ఎవరు చేస్తారు? నెహ్రూ? చక్కగా పోపులో వేసుకోవాలి.. కావాలంటే అల్లం పచ్చిమిర్చి.. కొత్తిమీర.. కరివేపాకు.. స్.. ఆవాలు, ఉప్పు నిండుకున్నాయ్. ఇంక కొనుక్కోడమెందుకు. నిండి పొర్లిపోతున్నప్పుడు. 

"తోటకూర అడుగైపోనాదమ్మా.. బెండకాయిలేసుకోండి. కేజీ పాతికి."

అప్పట్లో మా ఊళ్ళో దొండకాయలు వందల్లెక్కన అమ్మేవారంటే అతగాడికి వింత! 'నిజమా!' అని ఆల్చిప్పల్లాంటి కళ్ళు అపనమ్మకంగా.. పొగరేం ఆల్చిప్పలున్నాయని! 

మల్లాది హీరోయిన్లా వీధి మలుపులో లెండింగ్ లైబ్రరీకి వెళ్ళి మేగజైన్ తెచ్చుకుని.. ఎవరైనా నన్ను రోజూ చూస్తున్నారా? 

సడన్ గా ఓనాడెప్పుడో దారి కాసి "మీరు చదువుతారాండీ! ఐ లవ్ రీడర్స్.. బుక్ వర్మ్స్.."
ఛీ పురుగా.. చెయ్ తీయ్.. మా ఆయనకి చెప్పానంటే.. 

షట్.. షట్.. వంట చెయ్యాలి. పక్కింట్లోంచి లాక్కొచ్చి చిన్నాకి స్నానం. ఎప్పుడు నేర్చుకుంటాడు! షాపుకెళ్ళి ఆవాల్స్ కొనుక్కుని, ఇంటికెళ్ళి వంట చెయ్యాలి.

***

"మీ టీచరే చీర ఇస్తారని చెప్పావ్! పంచెలూ అవీ పట్టుకుపోయి తగలెట్టెస్తే.." అమ్మ విసుగు..

"మొన్న చీర కట్టుకున్నావేమో కదే. స్కూళ్ళోనూ.. ఇప్పుడు పంచె దేనికీ? ఆ నాటకం కాదా?" పోకచెక్క దంచుతున్న వాసన.. అమాన్ దస్తాలో..  ముసిలీ నువ్వు నోరు ముయ్యవే.. 

అప్పుడు స్కూల్లో.. కానీ ఇప్పుడు కలక్టరేట్ లో. అంతా.. అంతా మారిపోయింది! నాటకంలో నేను సరస్వతిని కాను.. హ్.. 

తెల్లచీర.. టీచర్ గారిది. మెత్తగా జారిపోతూ.. మంచి వాసనొస్తూంది. అది కట్టుకుని, తెల్లటి పేపర్ కలవపువ్వు. పట్టుకుని, కూర్చుంటే స్టేజ్ మధ్యలో.. 

"కలక్టరేట్ లో నాటకానికి నువ్వు రామలింగడి వేషం వెయ్యాలి. ఆ డైలాగులు కూడా వచ్చు కదా! నీకు ఈజీనే. లత సరస్వతి వేషం వేస్తుంది. ఏం?" 

ఆవిడ మొహంలోకి చూస్తే ఏడుపొచ్చేస్తుంది. 

లత.. తెల్లగా.. కొత్తగా వచ్చిన లత.. సరస్వతి. ఏం.. ఆ చీర నేను కట్టుకోకూడదా! నల్ల సరస్వతి.. మొద్దు సరస్వతి.. కలక్టరేట్ లో బాగోదు. 

వెక్కిళ్ళు.. వెక్కిళ్ళు.. క్.. రామలింగడు ఎలాగైనా ఉండొచ్చు.

***

"సరిత కజిన్ ని రిసీవ్ చేసుకోడానికి రైల్వే స్టేషన్ కి వెళ్ళాను. షీ ఈజ్ ప్రెట్టీ. ఎంత పెద్ద జడో తెలుసా! వాళ్ళింట్లో దింపాను. నిన్న డిన్నర్ కి వెళ్ళాం అందరం. షీ లుక్స్ బ్యూటిఫుల్. నీకు చూపిస్తాను. మేన్.. అయామిన్ లవ్.." 

పవన్ మొహం.. వెలిగిపోతోంది. హేపీ ఫర్ హిమ్. రియల్లీ? ఛా..!

రేపెప్పుడో తీసుకొచ్చి పరిచయం చేస్తాడు. ముందు ముందు వాళ్ళిద్దరి ప్రేమా.. ఘాటూ.. ఘాటు ప్రేమా.. చూడాలి. జడ పెద్దది ఉంది కనుకా.. ప్రెట్టీ కనుకా ప్రేమించేసాడా! ప్రేమకి జడ, అందం.. కేటలిస్టులా? కారణాలా? పాపం ఆ అమ్మాయ్ అందంగా ఉన్నంత మాత్రాన మంచిది కాకూడదనేముందిలే!! ఛీ.. తప్పు. 

"వీణ వచ్చట.." 

నాకు రాదుగా! మండుతోందెందుకు!! మ్... వీడు నన్ను ప్రేమించాలా? వీడికి వండి పెడుతూ, బట్టల్లేకుండా వీడు.. స్టాప్

*** 

'రంగులే రంగులు..అంబరానంతట..
స్వరం నిజం సగం వరము అమరం..
వరం వరం వరం చెలియ ప్రణయం..'

ఓహ్.. లవ్..లీ!! 'భానోదయం' కాదని చెప్పాలా పాట అయ్యాక? గుణసంధా, సవర్ణ దీర్ఘమా? సుమం.. ప్రతి సుమం సుమం.. 

నవ్వకపోతే బావుండు. నవ్వితే మరీ బావున్నాడు. 

"బాగా ఆర్గనైజ్ చేసారండీ. అంతా మీరే చూసుకున్నారని మీ కజిన్ చెప్పింది." 
చెయ్యి మెత్తగా లేదు. వెచ్చగా.. షేక్ షేక్ షేక్ హేండ్.. 

"రీయూనియన్ ప్లాన్ చేసుకుందామని నాలుగేళ్ళ నుంచీ అనుకుంటున్నా ఇప్పటికి అయింది. మీ హెల్ప్ తో.. మంచి మెనూ.. అరేంజ్మెంట్స్.." 
 నవ్వకూ.. కింది పళ్ళు గొగ్గుపళ్ళు..!!  అక్క క్లాస్ మేటంటే నాకంటే ఎన్నేళ్ళు... 

"సరేనండీ.. నైస్ మీటింగ్ యూ! థాంక్యూ!" 

ఇంకో పాట పాడరూ.. అని చెయ్యి పట్టుకుంటే! యే పాట? నచ్చింది గాళ్ ఫ్రెండూ.. నవ్వింది మల్లె చెండూ.. మల్లెచెండులా ఎవరున్నారిక్కడ? ట్రాష్..

***

"ఐ కెన్ బీ మై సెల్ఫ్ అరౌండ్ యూ..  చాలా సుఖంగా, కంఫర్టబుల్ గా గడిచిపోతుంది నీతో.." 

రింగ్ మెరుస్తోంది.. ఆవిరి. దాహం.. నోరు ఆర్చుకుపోతోంది.
ఒకటీ రెండూ... ఏడు రాళ్ళు మెరుస్తూ.. ఏడు జన్మలా!
భుజం చుట్టూ చెయ్యి.. బావుంది.
దాహం.. బాటిల్ లో నీళ్ళు గొంతు దిగుతూంటే.. 

వేణువా వీణియా.. ఏవిటీ రాగమూ.. 

బుగ్గమీద.. వెచ్చగా మీసం గుచ్చుకు.. క్లిప్ లో చిక్కుకున్నట్టు.. కింది పెదవి.. క్లిప్ క్లిప్..

***

చల్లగా ఏమైనా తినగానే కదులుతుంది. తాడు..? ఏమో. అదో వాడో.. చల్లగా నీళ్ళు.. చల్లగా ఐస్క్రీమ్.. చల్ల చల్లగా..

"కోడలు వడిలిపోయింది. ఆడపిల్లేనేమో! మగపిల్లాడైతే రంగుతేలుతారంటారు." 

రంగూ.. రూపం.. చిక్కదనం అంటే లావా!! వికారంగా.. మరీ వికారంగా.. ఉబ్బిపోతూ.. పిగిలిపోతూ.. ఫట్ అని పగిలి..

"నొప్పిగా ఉందా? సెవెన్ డైలేట్ అయిపోయిందట.. మరో రెండు చాలు."  ఆల్చిప్పల్లో ఆందోళన

దేనికి? నా కోసమా? దాని కోసమా? మగపిల్లాడైతే బాగుండు. ఎలా ఉన్నా పర్లేదనా? నిజం చెప్పు.. ఆడపిల్లైతే.. ఆ కళ్ళొస్తే.. ఇలా నాజూగ్గా ఉంటే.. మండుతుందా? నా కూతురే కదా! నా.. 

మ్.... నే..ను చచ్చిపోతే! వాళ్ళమ్మ పోలిక రాలేదంటారు. మరో ఆడది నా చీరలు, గ్రీటింగ్ కార్డ్ లూ, ఉత్తరాలు.. లోపల్లంగాలూ.. ఛ.. బాత్రూమ్ లో బట్టలు తడిపి వదిలేసాను. వాసన.. 

చేతివేళ్ళని బిగించి పట్టుకుని.. ఓదార్పు.  మంట.. పెదాలు పొరలొచ్చేస్తున్నాయ్.. కొరికి కొరి..కి..

***

"తోటకూర అడుగైపోనాదమ్మా.. బెండకాయలేసుకోండి. కేజీ పాతికి"

చివర్లు గిల్లేసిన బెండకాయలు తోసేసి... లేతవి, సన్నవి, పొడవుగా ఉన్నవి ఏరి, మళ్ళీ గిల్లి..  ఏరకుండా కొనేవాళ్ళకి కూరగాయలు ఋణపడిపోతాయేమో! థాంక్యూ అని పులుసులో ముక్కలు.. 

"జిబ్బి ఇంగోమ్మా.. బేక్కానీండి." 

తొందర తొందర.. సొట్టగా ఎదిగిన బెండకాయొకటి.. నన్నే చూస్తోంది. నేనొక బెండ మొక్క కడ నిల్చి చివాలున కొమ్మ వంచి..
***

'వాగీశ గౌరీశ వాసవాద్యమర పరివారాభివందిత పదం.. పద్మనాభం..
భోగీంద్రశాయినం..'

'శా..' అని ఎంత సొగసుగా పలుకుతాడో!! కుళ్ళొచ్చేస్తుంది..

కంఫర్ట్ మాత్రమేనా!

"ప్చ్.. నీకు అర్ధం కాదు. నీకెలా చెప్పాలో నాకర్ధం కాదు." 

మంచివే ఎంచుకుంటాం. మంచంటే అందమేనా? అందంగా లేకపో..

"ష్.. విను.."

లొంగదీసేసుకుంటాడు.. మత్తు.. వీడు మత్తు.. చీకటంటే బావుంటుందందుకే. నేను నాకు కనిపించను. వీడు మాత్రం మెరుస్తూనే ఉంటాడు. అణువణువునా మెరుస్తాడు.. 

వీణ మీటుతున్నట్టు.. మెట్లు మెట్లుగా శరీరం.. భోగీంద్ర శాయినం.. పురుకుశల దాయినం.. దేవుణ్ణి తల్చుకోకూడదేమో.. తప్పు. మ్.. మొగలి పరిమళం..

"వింటున్నావా.." 

చెవులు మూసుకుంటే.. నేను మాత్రమే ఉండి.. ఆ గాడ్రేజ్ బీర్వా, వీడూ, సైడ్ టేబుల్ మీద క్లాక్, ఫోనూ.. అన్నీ మాయమైపో... ష్...

"ఐ.. లవ్.. యూ..." 

చెవి తమ్మె మీద వేడి ఊపిరి. అంతే. ఎప్పుడూ ఇంతే.. నేనుండను. నేను మిగలను. 

"నాకు.. నువ్వు పర్ఫెక్ట్.. ఇలా.." 

ఆ వేళ్ళ మధ్యలో నా వేళ్ళు చిక్కుకుని.. క్రుకెడ్ పజిల్ ముక్కల్లా.. కలిస్తే పూర్తై.. నేనింతే..